23.04.2013թ. Երևանի  հ.45 հիմնական դպրոցում տեղի ունեցավ "Ում նվիրեմ սրտիկս” խորագրով միջոցառումը, որը կազմակերպել էր I^Բ դասարանի դասվար` Մարգարիտա Մուրադյանը`  իր սաների հետ: Ճաշակով ու գեղեցիկ ձևավորված դահլիճում փոքրիկները հրաժեշտ տվեցին "Այբբենարան”-ին: Երեխաներն իրենց փոքրիկ սրտիկներն էին "նվիրում” մայրիկներին, հայրիկներին, հայերենի առաջին ուսուցչին` Մաշտոցին, ուսուցիչներին, ընկերներին, հարազատ մարդկանց, եռագույն դրոշին  ու անկախ հայրենիքին: Աշակերտներից մեկը խոստացավ լավ սովորել և իր սրտիկը նվիրեց դպրոցի տնօրեն` Մ. Փաշայանին: Ագահ մարդը չտեղավորվեց  սրտիկում և դուրս մնաց, քանի որ աշխարհում փողից շատ ավելի կարևոր բաներ կան: Ապա աշակերտները իրենց մեծ սրտիկը նմանեցրին քաղաքին, որտեղ  դպրոց, հիվանդանոց, այգիներ կան: Բայց փոքրիկների` անծայրածիր օվկիանոսի նմանվող սրտիկներում էլի տեղ մնաց, ու դա էլ որոշեցին պահել Երկիր մոլորակի համար:

   2013թվականի ապրիլի 22-ին Երևանի  հ.45 հիմնական դպրոցի դահլիճում  տեղի ունեցավ "Հրաժեշտ այբբենարանին” խորագրով միջոցառումը  I^Ա դասարանի դասվար` Անուշ Սարգսյանի ղեկավարությամբ: Երեխաներից յուրաքանչյուրը հանդես եկավ ողջույնի խոսքով:Հանկարծ բեմում հայտնվեց Անգետիկը, գտավ մի գիրք և հրավիրց իր սիրելի ընկերներին` Անբան Հուռիին, Քաջ նազարին, Անխելք մարդուն, Սուտլիկ Որսկանին, Կառլսոնին, Ալիսի աղվեսին, Բազիլո կատվին, որ միասին ճանաչեն գտնված գիրքը: Բայց հերոսները չկարողացան ճանաչել, և ահա եկավ Չիկարելին: Նախ ուղղեց հերոսների վարքը.  չի կարելի սուտ խոսել, չի կարելի պարծենկոտ լինել, չի կարելի ագահ ու շատակեր լինել: Երեխաները գտան մի ասացվածք. "Լավ է գիտունին լինել գերի, քան անգետին` սիրելի”: Հետո եկավ Գիտունիկը, Անգետիկից վերցրեց գիրքը և ցույց տվեց երեխաներին: Երեխաները միաբերան ասացին իրենց ծանոթ գրքի անունը` "Այբբենարան”: Գիտունիկը մեծարեց "Այբբենարան”-ը` որպես լույիսի ու գիտության բանալի: Հնչեցին ուրախ երգեր` նվիրված դպրոցին, մեսրոպյան տառերին, "Այբբենարան”-ին, Հայաստան երկրին: