Հանդուրժողականություն: Նրա երկու կողմը
Փողոցում աղմուկ-աղաղակ էր:
Ես լուսամուտը բացեցի, որ իմանամ պատճառը: Մի խումբ պատանիներ կռվում էին, հայհոյում ու բռունցքներով հարվածում միմյանց: Նրանցից մեկը,
որի վերնաշապիկի կոճակները պոկվել էին, փախավ: Նրա ընկերը,
մնալով մենակ,
շուտով հայտնվեց հակառակորդների կրունկների տակ…
Ծեծվողն անշարժ պառկած էր: Հանկարծ հայտնվեց փախած ընկերը, մաքրեց
նրա զգեստի փոշին, օգնեց ոտքի կանգնել: Տուժածը գրպանից հանեց թաշկինակը, սրբեց արյունոտ
բերանն ու դժվարությամբ քայլեց դեպի պուրակ:
Նայում
էի ու մտածում մարդկային հանդուրժողականության մասին: Մտածում էի, թե ինչ հոյակապ կլիներ,
եթե մարդիկ հանդուրժող լինեին միմյանց նկատմամբ: Հենց միմյանց նկատմամբ անհանդուրժող
լինելու պատճառով են տեղի ունենում նման վեճերը: Մոտս ցանկություն առաջացավ պատուհանից
բղավել և ասել մարդկանց, որ երբ կուտակված ցասումը, վերջիվերջո, ուզում է պոռթկալ,
սեղմի´ր ատամներդ ու բռունցքներդ, դիմացի´ր,
տոկա´: Հիշի´ր, որ հանդուրժողականությունը ուժեղների ու բարեկիրթների արժանիքն է: Հետո
մտածեցի, որ երևի հայի խառնվածքում քիչ է հանդուրժողականության չափաբաժինը: Երևի յուրաքանչյուրս
մտածում է, որ հանդուրժողականությունը զիջողամտությունն ու ողորմածությունն է: Իսկ
իմ կարծիքով այն ունի երկու կողմ, որոնցից մեկը ենթադրում է հարգանք ուրիշի դիրքորոշման
նկատմամբ, իսկ մյուսը` սեփական դիրքորոշման քննադատում և փոփոխության հնարավորություն:
Եվ հանդուրժել բոլորովին էլ չի նշանակում անտարբեր լինել: Իսկ որքա՞ն ենք տուժել մենք
ավելորդ անհանդուրժողականու- թյունից:
Ես
հանդուրժողականությունը համեմատում եմ բարեկամության, ընկերության հետ: Ինչպես այս
հասկացությունները չեն գնվում և չեն վաճառվում, այնպես էլ հանդուրժողականությունը ծնվում
է նորածնի նման և նրա պես խնամքի ու հոգատարության
կարիք ունի մինչև հասունանալը մինչև իրեն պաշտպան կանգնելը:
Հենց
միմյանց նկատմամբ անհանդուրժող լինելու պատճառով են տեղի ունենում պատերազմները: Ժողովուրդները
չեն հանդուրժում իրար, ինչն էլ ծնունդ է դառնում
բազմաթիվ զոհերի:
Ես
չեմ ուզում, որ աշխարհում լինեն պատերազմներ, չեմ ուզում տեսնել անհանդուրժո- ղականության
դրսևորումներ, որը բազում չարիքների ծնունդ է:
Բազմաթիվ
գրված ու չգրված օրենքներ, կապեր, ավանդույթներ, պայմանականություններ կաշկանդում-կաղապարում
են մեր միտքն ու հոգին... Սակայն եթե հանդուրժողականությունը հոգու բնական վիճակ է կամ հոգու պահանջմունք,
նա ջրի նման իր ճամփան կգտնի ու դուրս կհորդի:
|